mıxça — (Balakən, Qazax, Mingəçevir) paya, şax. – Pamidora mıxça vurmuşam (Balakən) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mıxçalamaq — f. Mıxça çalmaq, mıxça vurmaq, mıxlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mıxçalanmaq — məch. Mıxça vurulmaq, mıxça çalınmaq; mıxlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
addamaş — I (Gədəbəy, Zəngibasar, Şəmkir, Tovuz) bax addama. – Sona, aşağıdakı addamaşdan keş (Tovuz) II (Ağdaş, Göyçay, Oğuz, Şəmkir) tapdanma nəticəsində çəpərdə əmələ gəlmiş keçid. – Addamaşdan sıçrıyanda ürgənin qarnına mıxca batıf, elə orda canı çıxıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mıxçalı — sif. Mıxçalanmış, mıxça vurulmuş, mıxçası olan. Sabah tezdən kərbəlayı başı mıxçalı çomağı götürüb, məşədinin həyətinə baxıb öskürür. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zubul — is. Odun doğramaqda, bərk materialda deşik açmaqda istifadə olunan mıxça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti